سوره نمل آیه 40:

فلما رآه مستقرا عنده قال هذا من فضل ربی لیبلونی ءاشکر ام اکفر

وقتی حضرت سلیمان (ع) تخت ملکه ی سبا را در یک چشم به هم زدن در نزد خود حاضر دید, گفت: این از فضل پروردگار من است تا مرا بیازماید که آیا شکر نعمت او را بجا می آورم یا کفران می کنم.

بندگان صالح خدا:

اولا هر نعمتی را از فضل و لطف پروردگار می دانند نه از جانب خودشان.

ثانیا توجه دارند که نعمتهای الهی وسیله ی بندگی و آزمایشند نه دلیل بر برتری انسان بر دیگران.

ثالثا در صدد شکر آن نعمت بر می آیند و به هنگام رسیدن به نعمت, از یاد خدا غافل نمی شوند.

بنابراین خوب است به هنگام رسیدن به نعمتی جدید, این جمله را با توجه به معنا, به زبان آوریم:

هذا من فضل ربی لیبلونی ءاشکر ام اکفر